Mea Vulva
Mea Vulva
Jezus Mina
Het kruis aan het kruis? Voorafgaand
aan de kruisiging was er dan nog de
marteling van het geselen, waardoor
de vagina er als een geploegd veld
uitzag, zoals dat in lofzangen wordt
bezongen. Het feit dat de vagina zich
vrijwillig overgaf aan dit letterlijk
lijden is nauwelijks te bevatten.
Er is geen grotere liefde, dan
wanneer iemand haar leven geeft
voor haar vrienden. Op weg naar en
aan het kruis bood de vagina zich
aan als offerlap, om de zonden van
de wereld weg te nemen en geboorte
te geven aan ‘het’ die niets fout had
gedaan, door zich aan het kruis te
laten nagelen nam zij alle fouten van
alle vrouwen op zich en liet de straf
die daarvoor staat op zich komen.
Zij stierf voor jou en mij. Doordat
de vagina al veroordeeld werd,
worden wij niet meer geoordeeld,
maar mogen we vergeving ontvangen
en weer met iedereen een relatie
aangaan. Als iemand gelooft dat de
vagina voor hem of haar gestorven
is, dan staat die relatie met het
leven weer open.
Mea Vulva / Mooi Kut is de naam van de expositie die in 2009 door het land (en buitenland) heeft gereisd.
Hieronder mijn visie. Zie meer op MeaPag. 2.
Deze expositie waaraan meer dan 30 kunstenaars deelnemen ‘onderzoekt’ de houding en visie in de maatschappij ten aanzien van de vrouwelijke geslachtsdelen. De sfeer rondom de vrouwelijke geslachtsdelen en bijbehorende seksualiteit moet om een of andere reden geheimzinnig blijven; dat is best aardig, ware het niet dat het een soort geheimzinnigheid is die negatief uitpakt.
Zie www.meavulva.nl
De Consumenten knallers
Ode aan de vagina, is een illusie die
vergruist in een verering van een
gebruiksvoorwerp...
De kut als ontlastings apparaat, een
vloek, als tochtige blaasaandoening,
uitgeperste bloedpruim.
Als lokmiddel, belofte, verleidings en
genots voorwerp, als te nemen
begerig object voor opschepperig zelfvertrouwen.
Verloederd door de ijzerenwet van het vermeende fatsoen, het met vijgenblad bedekte centrum der verwachting.
De vrucht voor nieuwleven...
moeder des mensheid.
Offrering der aarde, maar toch een
doorn in’t oog, een kruis aan’t lijf.
Hier verbeeld als alledaags te consumeren verminkte verslaving
Noli me tangere
De eerste woorden die Jezus na zijn opstanding tot Maria sprak. 'Raak Mij niet aan' zegt Jezus tegen Maria Magdalena in Johannes 20:17. Deze uitspraak heeft door de eeuwen heen, theologen en kunstenaars geïntrigeerd en is ook vanuit vrouw/man perspectief bepaald niet onbelangrijk. Waarom mag Maria Jezus niet aanraken, maar zegt hij nog in hetzelfde hoofdstuk tot de 'ongelovige
Thomas' dat hij aan Jezus handen moet voelen? Spreekt hieruit geen argwaan rond vrouwelijke lichamelijkheid, zeker als Maria later in de traditie wordt voorgesteld als een zondige hoer? En wat te denken van theologen uit de eerste eeuwen na Christus die -onder andere- op basis van deze uitspraak vrouwen uitsluiten van het priesterschap? Kunnen wij hier een een link maken naar de vulva? Waar niet over gesproken mag worden... maar wel als vloekwoord gebruikt wordt door menigeen? Moet de vulva achter het vijgenblad? Staat het vijgenblad niet voor uitvlucht en plaatsvervangende schaamte? Kennelijk, gezien de vervelende reacties die deze tentoonstelling nu al kreeg is het slecht gesteld met onze schaamte ...
Doorndoosje
Er was, niet eens zo lang geleden
een prinsesje die Doorndoosje werd
genoemd, door haar goedbedoezelde
moeder, die (zij het
een tikje jaloers) het beste met
Doorndoosje voor had.
Zij droeg de slager op handen en
vroeg hem de clitoris die diep in
Doornsdoosje was verscholen te
doden. ‘Breng het op een gouden
schaaltje’, sprak zij plechtig
en stuurde de slager naar het
slaapkamertje van Doorndoosje.
De slager die Doorndoosje daar zo
vredig zag slapen kreeg
(dankzij wroeging) medelijden,
en dacht ‘wat de heck, deze belofte
kan de wilgen in’.
Met een vlijmsnelle beweging sneed
de slager het topje van zijn pink af en legde die op het gouden schaaltje, stopte zijn pinkvinger in zijn neus en deed of die bloedde.
De moeder werd furieus toen zij de
nagel op de veronderstelde clitoris
zag.... het genegen geloof was ondermijnd ‘het terreur krijgt teneur!’,
krijste zij, kermend versteende de
moeder en werd een blok aan ieders
been. De ijzeren wil van een geloof
veranderde het schaamhaar van
Doorndoosje in een ondoordringbare
pannenspons, goed voor 100 jaar
vrouwen-dom
Femme Fatale
Een dodelijke ervaring, een knauw
in’t zelfvertrouwen, een macho killer.
Opengereten, vergruisd worstel
ik naar boven, luctor et emergo
verbijsterd en verliefd schilder
ik het van mij af en laat mij fataal
vallen in de ongerepte frisse femme
compleet, en weet de kracht van
geslacht
Noli me tangere 2
Schaamte is een psychosociale emotie waarbij angsten om b.v. niet door de groep geaccepteerd te worden centraal staat. Schaamte is daarmee een sterk cultureel bepaald fenomeen.
In vele culturen zijn het vermijden van werkelijkheden heel gewoon, de enkeling die geen (vijgen)blad voor de mond neemt, is al gauw het haasje. Veel mensen zien we dan ook het fysiek uit de weg gaan van bepaalde uitingen of het vermijden van een bepaald onderwerp. In meer figuurlijke zin is dat door het afwenden van de blik en het vermijden van oogcontact. Dat is bij deze tentoonstelling niet nodig. Mea vulva is een Ode aan kut. Het heeft dan ook tot de verbeelding van de kunstenaars gesproken. De artistieke uitdaging hierbij is de weergave van het willen en niet mogen aanraken of vasthouden, wat resulteert in het 'bijna aanraken', en het 'mogen betasten met het blote oog'.